Πριν λίγους μήνες ο πατέρας του πήρε μια ξαφνική απόφαση: να τον στείλει να σπουδάσει στην Ευρώπη. Αυτός δούλευε από τα δεκατρία του. Είχε κάποια μαζεμένα λεφτά. Επίσης, είχε αδέρφια τα οποία θα τον βοηθούσαν οικονομικά. Έτσι, ήρθε και ο καιρός για το δικό του ταξίδι. Έβαλε στην τσέπη του 200$ (δολάρια), φορτώθηκε ένα σάκο ταξιδιού με λίγα φαγώσιμα και κάποια ρούχα και ξεκίνησε.
Το ταξίδι από το Αφγανιστάν στο Ιράν διήρκεσε περίπου δέκα ημέρες. Πολλά χιλιόμετρα πεζοπορίας και πολλά χιλιόμετρα μέσα σε αυτοκίνητο. Ταξίδευε με άλλα σαράντα άτομα. Η τιμή του ταξιδιού αυτού είχε προσυμφωνηθεί στα 500$. Μόλις έφτασε στο Ιράν τηλεφώνησε στον αδερφό του και του είπε ότι έφτασε. Έτσι ο αδερφός του έστειλε τα 500$ στο Άνθρωπο 1. Ο Άνθρωπος 1 ήταν αυτός που γνώριζε το δρόμο και τους οδήγησε.
Το ταξίδι από το Ιράν μέχρι την Κωνσταντινούπολη διήρκεσε περίπου δεκαπέντε ημέρες. Αποδείχτηκε μια οδυνηρή εμπειρία, γιατί πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα κοντέινερ. Μέσα στο κοντέινερ μιας νταλίκας η οποία ταξίδευε πολλές φορές και για οχτώ ώρες συνεχόμενες, πριν σταματήσει για κάποιο σύντομο διάλειμμα. Μέσα σε ένα κοντέινερ μιας νταλίκας για οχτώ ώρες συνεχόμενες με άλλα ενενήντα πέντε άτομα. Από την Κωνσταντινούπολη τηλεφώνησε στον αδερφό του για να του πει ότι έφτασε και στο δεύτερο προορισμό. Αυτός τότε έστειλε στον Άνθρωπο 2 το ποσό των 1.000$.
Στην Κωνσταντινούπολη έμεινε δέκα μέρες. «Φιλοξενήθηκε» στο σπίτι του Ανθρώπου 3, δηλαδή του επόμενου οδηγού. Ο αδερφός του μικρού έστειλε στον Άνθρωπο 3 το ποσό των 2.000$ για την τρίτη μεταφορά. Αλλά, ως γνωστό, η τρίτη (μεταφορά) είναι και η μακρύτερη. Γι’ αυτό είναι η μοναδική μεταφορά που δεν πληρώνεται εκ των υστέρων, αλλά προκαταβολικά. Γιατί; Γιατί η τρίτη μεταφορά περιέχει και το θαλάσσιο κομμάτι που συνδέει την Τουρκία με την Ελλάδα, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Μέσα σ’ αυτήν την τιμή ήταν η δεκαήμερη «φιλοξενία» στην Κωνσταντινούπολη, η καθοδήγηση μέχρι την κατάλληλη παραλία και η αγορά βάρκας.
Μετά τις δέκα μέρες ο Άνθρωπος 3 τους μετέφερε στο Ασούς(;) για να περάσουν απέναντι στη Μυτιλήνη. Ήταν Δεκέμβρης τότε. Ο αέρας λυσσομανούσε και τα κύματα καταβρόχθιζαν αυτοβούλως και αδιακρίτως. Αυτή η βάρκα όμως δεν έμελε να βουλιάξει. Παρόλα αυτά κάποιοι έπεφταν από τη βάρκα κατά διαστήματα (λόγω θαλασσοταραχής). Ευτυχώς όμως η βάρκα τηρούσε τους διεθνείς κανόνες ασφαλούς μεταναστευτικής ναυσιπλοΐας και διέθετε σκοινί. Έτσι, κάνοντας κουπί και συλλέγοντας πεσμένους μετανάστες περνούσαν τα λεπτά... ώσπου... τατάν τατάν... έφτασε το λιμενικό. Το ελληνικό λιμενικό μάγκωσε τη βάρκα τους και τη μετέφερε στα τούρκικα ύδατα.
Εκεί τους περισυνέλεξαν Τούρκοι λιμενικοί και τους οδήγησαν σε φυλακή, όπου και αυτός έμεινε για δύο μήνες. Όπως ο ίδιος δήλωσε, ήταν τυχερός σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. Κάποιοι βρίσκονται ακόμη μέσα στη φυλακή, άλλους τους επαναπροώθησαν στο Αφγανιστάν. Αυτόν ο διοικητής τον άφησε να πάει Κωνσταντινούπολη [μου εξήγησε το λόγο αλλά δεν κατάλαβα τελικά γιατί τον άφησε].
Από εκεί αποπειράθηκε να κάνει τη δεύτερη προσπάθεια για να περάσει στην Ελλάδα. Ήρθε σε επαφή με τον Άνθρωπο 3. Αυτός του ζήτησε 400$ για την ίδια διαδικασία. Ο αδερφός του τού τα έστειλε. Σ’ αυτήν την προσπάθεια τους συνέλλαβαν οι τούρκοι στρατιώτες στο δάσος, τους πήραν τις βάρκες και τους είπαν να επιστρέψουν Κωνσταντινούπολη. Εκεί αποπειράθηκε για τρίτη φορά. Ο Άνθρωπος 3 του ζήτησε 600$. Ο αδερφός του τού τα έστειλε και έφτασε η μεγάλη στιγμή. Η βάρκα μπήκε στη θάλασσα, ο καιρός ήταν καλός και όλα κυλούσαν ρολόι... μέχρι που ακούστηκε ένας ήχος... το γνωστό τατάν τατάν, αλλά στα τούρκικα αυτήν τη φορά. Το τούρκικο λιμενικό τους συνέλλαβε, τους έδειρε πάνω στη βάρκα και τους έκλεισε σε φυλακή. Εκεί έμειναν για πέντε μέρες και στη συνέχεια τους άφησαν ελεύθερους. Ξαναπήγε Κωνσταντινούπολη. Θέλησε να δοκιμάσει την τύχη του για τέταρτη φορά. Ο Άνθρωπος 3 του ζήτησε λεφτά, αλλά ο φίλος μας του είπε ότι δεν είχε άλλα. Ο Άνθρωπος 3 του έδωσε άλλη μία ευκαιρία, δωρεάν αυτήν τη φορά. Ο φίλος μας πέρασε στην Ελλάδα. Καλή του τύχη.
Σύμφωνα με τον φίλο μας, ο μέσος μισθός στο Αφγανιστάν είναι περίπου 80$
Τιμοκατάλογος:(στις τιμές συμφώνησε και ένας δεύτερος αφγανός που ήταν μαζί μας και μιλούσε αγγλικά. Αυτός έφτασε Ελλάδα με την πέμπτη προσπάθεια.)
Αφγανιστάν - Μυτιλήνη: 3.500$
Σε περίπτωση αποτυχίας εισόδου στην Ελλάδα, η μέση χρέωση κάθε επιπλέον προσπάθειας υπολογίζεται σε 500$
Σε όλες τις ανωτέρω τιμές περιλαμβάνεται το Φ.Π.Α.
(Φόρος Προσφυγικής Αξίας)
Στις 02/04/2008 βρήκαμε μια ομάδα 17 νεαρών αφγανών να περιφέρονται στους δρόμους της Μυτιλήνης. Μόλις είχαν ελευθερωθεί από το κέντρο κράτησης. Όπως μας είπαν οι ίδιοι, οι 5 εξ αυτών έμειναν 13 μέρες στο κέντρο κράτησης (επειδή -όπως τους είπαν οι αστυνομικοί- τους συνέλαβαν χωρίς να πάνε από μόνοι τους στην αστυνομία), οι 8 έμειναν 4 μέρες στο κέντρο κράτησης (γιατί πήγαν μόνοι τους στην αστυνομία) και οι 4 έμειναν 5 μέρες.
Σε όλους τα έγγραφα απέλασης ανέγραφαν ως ημερομηνίες εξόδου τους από το κέντρο κράτησης 1-4 μέρες νωρίτερα από τις πραγματικές ημερομηνίες εξόδου τους.
Τους κάναμε το τραπέζι μέχρι να έρθει η ώρα να πάρουν το καράβι για Πειραιά. Την παραπάνω συνέντευξη την πήραμε μετά το φαγητό. Τη μεταφέρουμε με μια δόση χιούμορ, γιατί και ο ίδιος ο δεκαοχτάχρονος μας τη διηγήθηκε με πολύ χιουμοριστική διάθεση και κέφι.
