ΠροςΦυγή

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 06.12.2008 από τον ειδικό φρουρό έχει πυροδοτήσει αντιδράσεις και κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Η βία ενάντια στους νέους, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους μετανάστες και στον οποιονδήποτε ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στην αυθαίρετη επιβολή πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων είναι καθημερινή και συγκαλύπτεται από τις αρχές και τα ΜΜΕ με περίσσο ζήλο.

H εύκολη στοχοποίησή των μεταναστών ως παράνομων και «λαθραίων», η δυσκολία πρόσβασής τους στα θεσμικά δικαιώματα τους, η αδυναμία νομικής τους υποστήριξης, τους κατατάσσουν αβίαστα στην κατηγορία των συνήθων υπόπτων. Άγνωστος είναι ο ακριβής αριθμός των μεταναστών και προσφύγων που έχουν συλληφθεί, κρατούνται διοικητικά και κινδυνεύουν με απέλαση. Τουλάχιστον μέχρι τη Δευτέρα 8/12, πέντε μετανάστες έχουν προφυλακιστεί και παραπέμφθεί με τρομονόμο, καθώς τους βαραίνουν κατηγορίες άσκησης σωματικής βλάβης, σύστασης και συμμετοχής σε εγκληματικές ομάδες και πρόκλησης εκρήξεων. Κανένας φυσικά δεν ανέφερε ότι πολλοί μετανάστες διαδήλωσαν ειρηνικά πλάι στους χιλιάδες που κατέβηκαν στους δρόμους. «Δεν είμαστε πλιατσικολόγοι και εγκληματίες… Οι μετανάστες έχουν αξιοπρέπεια και δημόσια φωνή» αναγκάζονται να διευκρινίσουν οι ίδιοι με κείμενό που υπογράφουν 15 κοινότητες μεταναστών.

Εδώ και αρκετά χρόνια είμαστε μάρτυρες της απροκάλυπτης καταπάτησης των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κρατικής καταστολής που αντιμετωπίζει το σύνολο των προσφύγων και μεταναστών που φθάνουν στη χώρα μας.

Η περιοχή του Αιγαίου έγινε δέκτης αμέτρητων μεταναστών και προσφύγων που ανώνυμα και ανεπίσημα καταγγέλλουν παράνομες επαναπροωθήσεις και βασανιστήρια του Λιμενικού Σώματος, σκληρές και επισφαλείς για την υγεία τους συνθήκες κράτησης στα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» που έχουν στηθεί στα νησιά. Ταυτόχρονα η λίστα εκείνων που καθημερινά χάνονται στα νερά του Αιγαίου διαρκώς μεγαλώνει. Το τελευταίο χρόνο όλα τα παραπάνω πλαισιώνει η «μυστηριώδης» δράση της Frontex (ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή). Οι επιχειρήσεις της άρχισαν με σκληρές περιπολίες στη θάλασσα και συνεχίζονται με «ανακρίσεις» -αγνώστου σκοπού- στους κρατούμενους της Παγανής Λέσβου.

Η κρατική βία ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες συναντάται παντού:
*Στις εξευτελιστικές συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα κράτησης σε όλη τη χώρα.
*Στη μη πρόσβασή τους στις διαδικασίες ασύλου και στην παραβίαση των θεσμικών τους δικαιωμάτων.
*Στις άθλιες συνθήκες εργασίας και διαμονής τους.
*Στο ανθρωποκυνηγητό που εκτυλίσσεται καθημερινά στον καταυλισμό και στο λιμάνι της Πάτρας.
*Στις μαζικές απελάσεις.
*Στις πρακτικές “ασφαλούς επαναπροώθησης” και τα βασανιστήρια από το λιμενικό σώμα
*Στις επιχειρήσεις της Frontex στο Αιγαίο.
*Στα κυκλώματα εκμετάλλευσης που δρουν ανενόχλητα.
*Στις φασιστικές επιθέσεις υπό τις ευλογίες των αρχών.
*Στο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση, τη Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ, τη
Ντιρεκτίβα του αίσχους.

Τον τελευταίο καιρό η απάντηση σ’ αυτήν την πολύμορφη βία -που έχει αγγίξει όλες τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και τάξεις- δίνεται στους δρόμους, στις συνελεύσεις, στις φυλακές, στους ανασφάλιστους εργασιακούς χώρους, στα κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια σε όλη τη χώρα.

Ζητάμε
-να απελευθερωθούν άμεσα οι συλληθφέντες στα επισόδεια των τελευταίων ημερών
-να κλείσουν τα κέντρα κράτησης μεταναστών και προσφύγων σε όλη τη χώρα και να δημιουργηθούν ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας
-να σταματήσουν οι πρακτικές “ασφαλούς επαναπροώθησης” και τα βασανηστήρια