Προς: Συνήγορο του Παιδιού
Κοινοποίηση : Υπουργείο Εσωτερικών και Δημοσίας Τάξεως
Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα
Νομαρχεία Λέσβου
Αστυνομική Διεύθυνση Λέσβου
ΑΝΑΦΟΡΑ
Της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Προσφύγων και Μεταναστών Λέσβου «ΠροςΦυγή»
__________________
Στις 2 Νοεμβρίου 2007 δημοσιεύθηκε στον τύπο και προβλήθηκε στην τηλεόραση το περιστατικό του βασανισμού από τις Λιμενικές αρχές της Τουρκίας ενός δεκατετράχρονου Αφγανού, του Μία Γουέλ, και του ξυλοδαρμού 11 συμπατριωτών του. Ο νεαρός αναφέρει στα δημοσιεύματα του ελληνικού τύπου ότι οι Τούρκοι Λιμενικοί έριξαν στο σώμα του υγρό μπαταρίας και ότι τον ξυλοκόπησαν άγρια.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα η σύλληψη του από τις ελληνικές λιμενικές αρχές έγινε την 1η Νοεμβρίου και το θύμα βασανισμού ζήτησε να μιλήσει στους δημοσιογράφους για την περιπέτειά του.
Μετά τη συνέντευξη o Μία Γουέλ μεταφέρθηκε με σοβαρά εγκαύματα στο Βοστάνειο νοσοκομείο Μυτιλήνης όπου του παρασχέθηκε ιατρική φροντίδα.
Μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Προσφύγων και Μεταναστών Λέσβου «Προς Φυγή» τον επισκέφθηκαν στο Νοσοκομείο την Παρασκευή 2/11/2007 αλλά ο φρουρός- security του Νοσοκομείου εμπόδισε την επίσκεψή μας .
Την επόμενη ημέρα και μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τον διευθυντή του Νοσοκομείου τον επισκεφθήκαμε .
Να επισημάνουμε ότι για την επίσκεψή μας ζητήσαμε τη συνδρομή Αφγανού μεταφραστή .
Να τονίσουμε επίσης ότι ο ανήλικος δεν μιλούσε καθόλου αγγλικά παρά μόνο Παστού κάτι που μπορούν να βεβαιώσουν όσοι τον συνάντησαν στο νοσοκομείο και προσπάθησαν να επικοινωνήσουν μαζί του και να τον βοηθήσουν.
Στη συνάντηση μαζί μας ήταν πάρα πολύ φοβισμένος και μας είπε ότι δεν χρειάζεται τίποτα.
Καθώς δεν θέλαμε να πιέσουμε τον νεαρό που ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και σε πραγματικά δύσκολη θέση, του αφήσαμε τηλέφωνα επικοινωνίας με οργανώσεις που μπορούν να τον βοηθήσουν στην Αθήνα, τον χαιρετίσαμε και φύγαμε.
Φεύγοντας από το Νοσοκομείο ενημερώσαμε το Ιατρικό κέντρο αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων για το περιστατικό.
Την Δευτέρα 5/11/2007 επικοινωνήσαμε με την Κοινωνική Υπηρεσία του Νοσοκομείου και μιλήσαμε με την κα Δουκάρου η οποία πολύ πρόθυμα μας δήλωσε ότι θα ενημερώσει τον Εισαγγελέα για τον ανήλικο καθώς και το Ιατρικό κέντρο αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων. Ξεκινώντας αυτή τη διαδικασία αποφάσισαν να τον κρατήσουν ως την Παρασκευή 9/11/2007
Επισκεφθήκαμε τον ανήλικο ξανά την Τετάρτη και ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση με διάθεση να μιλήσει και να επικοινωνήσει μέσω του μεταφραστή που είχαμε μαζί μας. Ζήτησε τηλεκάρτες για να επικοινωνήσει με την οικογένειά του.
Σε επικοινωνία μας την Παρασκευή με την κοινωνική υπηρεσία μάθαμε ότι επικοινώνησε με το Ιατρικό κέντρο αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων , την Άρσις και τον Χαμόγελο του παιδιού αλλά δεν υπήρχε θέση για φιλοξενία και θα συνέχιζαν την αναζήτηση.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας όπως μάθαμε από το νοσοκομείο ο νεαρός μεταφέρθηκε από άνδρες του λιμενικού στο κέντρο κράτησης Μεταναστών στην Παγανή.
Από εκεί και πέρα δεν ξέρουμε τίποτα για την τύχη του.
Η Αστυνομική διεύθυνση Λέσβου επιβεβαίωσε το γεγονός και μας δήλωσαν ότι πολύ σύντομα θα έβγαινε από το κέντρο κράτησης.
Εμείς καθώς δεν έχουμε πρόσβαση στο Κέντρο Κράτησης δεν μπορέσαμε να τον εντοπίσουμε.
Από την ιστορία αυτή προκύπτουν εύλογα τα παρακάτω ερωτήματα :
1) Για ποιο λόγο οι Αρχές εξέθεσαν το ΑΝΗΛΙΚΟ αυτό άτομο σε κίνδυνο με τη συνέντευξη τύπου και στη συνέχεια δεν έκαναν τίποτε ως φαίνεται για την προστασία του; Ποια ειδική μέριμνα του προσφέρθηκε καθώς είναι ιδιαίτερα ευάλωτη περίπτωση, ανήλικος, θύμα βασανιστηρίων και πιθανόν υποφέρει με ψυχολογικά επακόλουθα αυτών;
2) Γιατί ένα ανήλικο θύμα βασανιστηρίου δεν μεταφέρθηκε στο ιατρικό κέντρο Αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων.
3) Γιατί δεν ενημερώθηκε αμέσως ο Αρμόδιος Εισαγγελέας και γιατί σταμάτησε η επικοινωνία που ξεκίνησε η Κοινωνική Υπηρεσία του Νοσοκομείου με τον Εισαγγελέα ;
4) Γιατί δεν έγιναν οι απαραίτητες διαδικασίες ώστε να υποβάλει αίτημα ασύλου ;
5) Γιατί δεν έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να εξευρεθεί χώρος διαμονής του ;
6) Ποια προστασία τελικά του παρασχέθηκε όταν μετά από μια συνέντευξη τύπου στην οποία φαίνεται να κατηγορεί τις τουρκικές αρχές, του δόθηκε κατά τη συνήθη ταχτική ένα έγγραφο διοικητικής απέλασης και αφήνεται στην τύχη του;
7) Τέλος σε ποια γλώσσα έγινε η κατάθεση των καταγγελιών του ανήλικου ο οποίος δεν μιλούσε καμία άλλη γλώσσα εκτός από Παστού και γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε μεταφραστής ;
Θα θέλαμε να απαντηθούν τα ερωτήματα αυτά ώστε να διευκρινισθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ένα ανήλικο άτομο εκτέθηκε σε κίνδυνο χωρίς να ληφθεί καμία μέριμνα για την προστασία του ελπίζοντας να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον.
ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ (12/06/2008):εδώ
